Το 2025 μπήκε με θετική ενέργεια αφού εκτός από τις αρκετές αυτόνομες εθνικιστικές δράσεις στους δρόμους, τις μουσικές και ιστορικό-ιδεολογικές εκπομπές και τις εκδόσεις περιοδικών και βιβλίων, είχαμε επιτέλους ξανά μια από τις ομορφότερες και δυναμικότερες συναυλίες! Στην βρώμικη και παρακμιακή πρωτεύουσα του τουρκοτσιφτετελιού και της τραπ, ακούστηκε ξανά ο εθνικο-επαναστατικός ροκ και φολκ ήχος, που δημιουργεί ανακατωσούρα στους νεοταξίτες, τους προδότες αλλά και τους απαθείς καναπεδολάγνους! Υπαίτιοι, οι αυτόνομοι εθνικιστές νεολαίοι της Αθήνας! Δράστες, οι (κατά σειρά εμφανίσεως): Strikeforce Hellas, Κ. Στυλιανού, Skumshot και Der Sturmer.
Από νωρίς το απόγευμα, μουσική, μπύρες, πηγαδάκια και ευχάριστες συναντήσεις παλαιών και νέων συντρόφων και όλα σε πνεύμα ενότητας που αποτελεί και το σημαντικότερο! Ο αριθμός μεταξύ 250-300 ατόμων που στήριξαν και έδωσαν το παρών. Ενδιαφέρον υλικό σε πάγκο από πολλές διαφορετικές πηγές, όπως cd / βινύλια, μπλούζες, βιβλία, περιοδικά και αυτοκόλλητα.
Πρώτοι στη σκηνή το νέο αίμα της Ελληνικής μουσικής σκηνής, οι Strikeforce Hellas. Παρόλο που λόγω κάποιων προβλημάτων παίξανε χωρίς μπάσο, ο ήχος τους ήταν γεμάτος και οι τρείς 'πιτσιρικάδες' μας αφήσανε με ένα μόνιμο χαμόγελο και τις καλύτερες εντυπώσεις! Νεύρο, πάθος και θράσος και προσωπικά πιστεύω η φλόγα της βραδιάς! Τα παιδιά παίξανε αρκετές διασκευές αλλά και δικά τους τραγούδια: 'Angry & White', 'Εναντιον Όλων' (όχι των Ολική Κάθαρση, απλώς συνώνυμο), 'Pulling On The Boots' (την Ελληνική έκδοση των Th.Re.At και Hellenic Stompers), 'Shaven Terror', 'Skinhead Επανάσταση' (μουσική 'Deutsche Wut' από Landser), 'Ελληνικά SS' (Hellenic Stompers) και 'Παππούς 88' (No Surrender). Θεώρησα πιο πιασάρικο το 'Angry & White' αλλά γενικά παρόλο που ήταν το πρώτο τους Live, ήταν πάρα πολύ καλοί και ξεψαρωμένοι. To pogo έπεσε σύννεφο και γενικά σε ολόκληρη την συναυλία ο κόσμος χόρευε και ήταν θετικός απέναντι σε όλους τους επί σκηνής, πράγμα που κάνει και τον καθένα που παίζει να αποδίδει καλύτερα.
Οι τόνοι χαμηλώνουν και την σκυτάλη παίρνει ο αγαπημένος Κύπριος Κ. Στυλιανού. Με την κλασσική του κιθάρα και τα άρτια φωνητικά του, γέμισε τον χώρο με νοσταλγικούς, αλυτρωτικούς και ηρωικούς ήχους σε φολκ και μπαλάντα μουσικό ύφος. Έπαιξε τα: 'Μια Μέρα', 'Μαύρο Πουκάμισο', 'Λευκωσία - Μπέλφαστ', 'Οδικός Κώδικας', Η Επανάσταση Μας Θα Ζεί Για Πάντα' (διασκευή από τους Ιταλούς Intolleranza το οποίο έχουν διασκευάσει και οι Straightline), 'Απορώ Μακεδονία' (Παραδοσιακό διασκευή), 'Εαρινό', 'Είμαι Η Οργή Σου', 'Ένα Μικρό Παιδί' (στίχοι του Στυλιανού, βασισμένο στη γνωστή μελωδία), 'Ίτε', 'Πατρώα Γη', 'Σαλπάραμε'. Φυσικά καθ' όλη την διάρκεια ο κόσμος τραγουδούσε μαζί με τον συνθέτη και υπήρχε δυνατός παλμός!
Η ώρα έφτασε για τους Skumshot που μαζί με τους Defender αντιπροσωπεύουν επάξια την ελληνική σκηνή στο εξωτερικό με συχνές τους ζωντανές εμφανίσεις σε άλλες χώρες. Έμπειροι πλέον και με χαρακτηριστικό αυτή τη φορά ότι παίξανε χωρίς μπάσο αλλά με δύο κιθάρες κι έτσι ο ήχος τους όχι μόνο δεν υστερούσε αλλά εμπλουτίστηκε για τα καλά. Παίξανε τα: 'This Is Punkrock Not Poetry', 'Democracy', 'Σήκω & Πολέμα', 'Life's A Bitch', 'Told You So', 'Δικαιοσύνη' (Stavroforia), 'Last Stand', 'Στα Μονοπάτια Των Ηρώων' (Koi!mpresser),'Trust No One', 'Αθάνατη Ελλάς', 'Daddy', 'Ψηλά Στο Μέτωπο' (Boiling Blood), 'Ελλάς Ή Τέφρα' (Defamation), 'Reset'. Γενικότερα η μπάντα έχει εμπλουτίσει τον ήχο της και βάζει αρκετά διαφορετικά μουσικά στοιχεία πλέον και αυτό τους κάνει τεχνικούς. Καλή συνέχεια στα παιδιά λοιπόν!
Τελευταίοι στη σκηνή οι παλαίμαχοι Der Sturmer αν και άτυχοι, αφού αναγκάστηκαν να μειώσουν κατά πολύ το σετ τους ώστε να σταματήσει η συναυλία έως την επιτρεπόμενη ώρα (υποτιθέμενη ηχορύπανση....A.C.A.B). Έτσι με τα πολλά έπαιξαν έξι τραγούδια: 'Μεγάλη Ελλάς', 'Der Marsch Der Hitler Jugend' (ύμνος από το νέο επερχόμενο άλμπουμ τους!), 'The Hammer Falls On Zion', 'When Totenkopf Rises', 'Iron Will & Discipline' και το μόνο κλασσικό NSBM από αυτά που προλάβανε να παίξουνε, το ομώνυμο 'Der Stürmer'. Όπως καταλάβατε, οι σύντροφοι είχαν ετοιμάσει ένα πιο R.A.C playlist με τις πιο 'χαλαρές' συνθέσεις τους αν και όπως ανέφερα δεν παίχτηκαν όλα. Φυσικά δεν έλειψε ο φόρος τιμής προς τον αδικοχαμένο κιθαρίστα και ιδρυτικό μέλος τους, Ισίδωρο από όλους μας! Παίξανε λοιπόν με τον νέο τους κιθαρίστα, τον Φιλανδό drummer τους και υποστηρίχτηκαν από τον κιθαρίστα των Skumshot στο μπάσο. Πιστεύω ότι είχανε τον πιο ωραίο ήχο στη συναυλία και έτσι δέχτηκαν κι αυτοί την θετική ανταπόκριση και τον χορό από τον κόσμο.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές και στις μπάντες και ας ευχηθούμε όλοι να υπάρξει ανάλογη συνέχεια! Μέχρι την επόμενη φορά....R.A.C & Roll!
Οι φωτογραφίες είναι παρμένες από την ιστοσελίδα των Αυτόνομων Εθνικιστών.
