Glory Days of R.A.C

08/03/25

03/03/25

ΕΚΠΟΜΠΗ #18: Θεατρική παράσταση Rottweiler

Broadcast #18

02/03/25

Dragon Lance (UK/Germany)

Ken (Brutal Attack), Billy (Celtic Warrior) with Sturmwehr members.

27/02/25

Bound Fof Glory (USA) - Live videos

23/02/25

Strikeforce Hellas (Hellas)

Ποια τα μέλη σας και οι ηλικίες σας; Πως σας ήρθε η ιδέα να προχωρήσετε στη μουσική δράση; Πως προέκυψε το όνομα της μπάντας;

Αρχικά θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε που μας φιλοξενείς στο blog σου. Αποτελούμαστε από 3 άτομα: Hate στα φωνητικά, Δημήτρης Panzer στην κιθάρα και Τέκταμος στα τύμπανα (δυστυχώς μπασίστα δεν έχουμε ακόμα). Οι ηλικίες μας είναι 16, 24 και 18. Η ιδέα προέκυψε κάπου στο καλοκαίρι του 2024 όταν γνώρισα και τα άλλα δύο μέλη της μπάντας. Σχηματιστήκαμε πρώτα απ’ όλα λόγω της διάδοσης των ιδεών μας που μπορεί να γίνει μέσω της μουσικής αλλά και λόγω της έλλειψης νέων White Power συγκροτημάτων στην χώρα μας. Δεν πρέπει να αφήσουμε την μουσική μας να πεθάνει! Το όνομα της μπάντας είναι εμπνευσμένο από τους συμπατριώτες μας Hellas Stavroforia και από τους Σουηδούς Strikeforce. Στην αρχή μάλιστα είχαμε σκοπό να την ονομάσουμε Death’s Head αλλά μετά μάθαμε για την ομώνυμη μπάντα από την Αυστραλία.

Δώσατε σύντομα την πρώτη σας συναυλία και μάλιστα στην πρωτεύουσα. Εντυπώσεις, απόψεις και σχόλια;

Ήταν σίγουρα μια μοναδική εμπειρία για όλους μας, καθώς το συναίσθημα να βρίσκεσαι πάνω στη σκηνή και να βλέπεις συναγωνιστές να παθιάζονται και να περνούν όμορφα υπό τον ήχο των κομματιών σου είναι ασυναγώνιστο... Μας χαροποίησε πολύ το γεγονός ότι παρόλο που ήταν η πρώτη μας εμφάνιση, ο κόσμος μας αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή, κοπανήθηκε με την ψυχή του και μας έδωσε το θερμότερο "καλωσόρισμα" που θα μπορούσαμε να έχουμε. Επίσης χαρήκαμε ιδιαίτερα που μπορέσαμε να ξαναζωντανέψουμε έστω για λίγο παλιές αναμνήσεις στους παλιότερους συναγωνιστές, δείχνοντας τους ότι τελικά η φλόγα δεν έχει σβήσει ακόμα. Τέλος, φάνηκε ότι ο κόσμος είναι πολύς και έχει όρεξη, και ευελπιστούμε να γίνουν πολλές άλλες τέτοιες συναυλίες στο μέλλον, καθώς εκείνες είναι από τα πλέον ελάχιστα μέσα ενοποίησης του κινήματος και αληθινής ψυχαγωγίας μέσα στη σαπίλα του μοντέρνου κόσμου.

Μουσικές επιρροές και αγαπημένα συγκροτήματα από την σκηνή μας αλλά και εκτός;

Όσον αναφορά τον ήχο μας προτιμούμε τον Oldschool R.A.C ήχο. Την μουσική μας έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό οι Th.Re.At, No Surrender, Totenkopf, Hellenic Stompers, Landser και άλλες μπάντες που τώρα μπορεί να ξεχνάω. Προσωπικά, οι αγαπημένες μου μπάντες είναι Landser, Macht und Ehre, Vaginal Jesus, No Remorse, Bully Boys από την ξένη σκηνή. Από την χώρα μας για μένα ξεχωρίζουν οι Defamation, Ολική Κάθαρση, No Surrender, Hellenic Stompers, Σύμφωνο Μολότοφ και Εγκληματίες Πολέμου.

Ποια τα πολιτικά σας πιστεύω; Πως βλέπετε σαν νεότεροι την πλειοψηφία της ελληνικής νεολαίας; Τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει και τι χρειάζεται γενικότερα;

Πολιτικά είμαστε Εθνικοσοσιαλιστές. Όνειρο μας είναι μια λευκή Ευρώπη, λυτρωμένη από τα δεσμά των Εβραίων τοκογλύφων και τραπεζιτών, όπου θα κυριαρχούν αξίες όπως η φιλοπατρία, η αλληλεγγύη, το Αίμα και η Τιμή. Ως νεότεροι, μας θλίβει το γεγονός που ένα μεγάλο μέρος της σημερινής νεολαίας αδιαφορεί για το έθνος, τη φυλή και την ιστορία του, μένει απαθές στην υποδούλωση της πατρίδας του και έχει πρότυπα του ανθρώπους με γεμάτες τσέπες αλλά άδεια ψυχή. Για να δούμε όμως τα πράγματα από μια πιο αισιόδοξη σκοπιά, τελευταία φαίνεται ότι η παράνοια της woke ατζέντας που έχει επιβληθεί παντού αλλά και ο βομβαρδισμός που δέχεται η ελληνική νεολαία με αριστερή προπαγάνδα, την έχουν ωθήσει να αντιδράσει στη σαπίλα, όπως φανερώνεται από τα γεγονότα της Σταυρούπολης αλλά και την ανάδειξη οργανώσεων όπως η Εθνικιστική Νεολαία Αθήνας. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι το πώς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα. Ας είμαστε ειλικρινείς: λύση μεσω της πολιτικής δεν πρόκειται να υπάρξει, και πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε στις εκλογικές αυταπάτες, περιμένοντας κάποιον "θεόσταλτο" ηγέτη να λάβει τα ηνία και να μας οδηγήσει στην εξουσία. Αντιθέτως, πρέπει να οργανωθούμε αυτόνομα σε όλη την επικράτεια, χτίζοντας εθνικιστικούς πυρήνες που θα δράσουν για την αφύπνιση κυρίως της νεολαίας, η οποία πρέπει να συνειδητοποιήσει την κληρονομιά και την ιστορία που κουβαλάει στη πλάτη της. Όλοι ενωμένοι θα μπορέσουμε να απαλλάξουμε την Γη μας από την σαπίλα.

Σχόλια για τις λευκές υποκουλτούρες όπως skinheads; Ακολουθείτε κάποιο τρόπο ζωής και κάποια κουλτούρα;

Οι υποκουλτούρες, οι τρόποι ζωής είναι εξίσου σημαντικά όσο και η μουσική μας. Οι skinheads είναι μια υποκουλτούρα βαθιά ριζωμένη στην φυλή μας και προσωπικά με εκφράζει απόλυτα. Κατά καιρούς εμφανίζονται κάτι SHARP μαλάκες, αλλά αυτά τα κατακάθια δεν έχουν καμία σχέση με τους skinheads, είναι απλά χίπηδες, ψευτοανθρωπιστές που ξυρίστηκαν και φόρεσαν αρβύλες. Πλέον δεν θα δεις πολλούς Skinheads στον δρόμο όπως γινόταν κάποτε, αυτές οι εποχές είναι όμως θέμα χρόνου να ξανάρθουν, η νεολαία θα ξυριστεί και θα βγεί στους δρόμους και πάλι. Εγώ (Hate) ακολουθώ την κουλτούρα των skinhead από το 2023 ενώ τα άλλα δύο μέλη και αυτά έχουν υιοθετήσει αυτό τον τρόπο ζωής, ακούγοντας όμως παράλληλα και άλλα είδη όπως το NS Black Metal. Είμαστε περήφανοι Skinheads, πάντα πιστοί στις ιδέες μας.

Τι διαβάζετε και ποια τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς;

Μας ελκύουν διάφορα βιβλία και συγγραφείς, που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο επικοινωνούν με τις ιδέες μας. Αρχικά, ένα βιβλίο που άνοιξε τα μάτια μας αλλα και το πως αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας, είναι ο "Αγών Μου" του Αδόλφου Χίτλερ, ένα βιβλίο που θεωρούμε απαραίτητο για τον κάθε αληθινά ελεύθερο άνθρωπο εκεί έξω. Τελευταίο βιβλίο που διάβασα προσωπικά ήταν μια συλλογή με ό,τι διασώθηκε από τον Ηράκλειτο. Εννοείται πως γενικά τα φιλοσοφικά κείμενα αφήνουν χώρο για ερμηνεία, αλλά αυτό είναι ακόμα πιο αληθές για τον Ηράκλειτο, καθώς ήταν τα λεγόμενα του είναι πολύ αφηρημένα και, πολλές φορές, σουρεαλιστικά, και τα "τρελά" του αυτά λεγόμενα αντικατοπτρίζονται καλά και στο πως έζησε και πέθανε.

Αγαπημένος μου συγγραφέας πρέπει να είναι ο Marquis De Sade, του οποίου τα γραπτά, μέσα από όλη την απεικόνιση φρίκης και, από την άλλη, μιας περιστασιακής εκδήλωσης εκφυλισμού που αντικρούεται με τις ιδέες μας, μας δίνει μια τρανταχτή εικόνα για την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της Γαλλίας και ίσως και της Δυτικής Ευρώπης γενικότερα τότε. Μέσα από κάποια, γεμάτα ωμό μηδενισμό, αποσπάσματα από τα βιβλία του είμαι σίγουρος κιόλας πως πρέπει να επηρεάστηκε ο Νίτσε αργότερα, άλλος ένας αγαπημένος μου συγγραφέας, όπως και πιστεύω αγαπημένος κάθε "μυημένου".

Ποια πολιτικά πρόσωπα και ήρωες του παρελθόντος σας εμπνέουν; Γενικότερα σχόλια για σημαντικές προσωπικότητες;

Μας εμπνέουν διάφορα πρόσωπα και ήρωες που άφησαν το ανεξίτηλο σημάδι τους μέσα στο ρου της ιστορίας. Ανάμεσα στις ιστορικές φιγούρες που μας εμπνέουν είναι σίγουρα ο Léon Degrelle και ο Oskar Dirlewanger. Ο Degrelle ήταν από τους πιο πιστούς στην ιδέα μιας Ευρωπαϊκής "παλινόρθωσης", μοναρχικής, βασιλικής, και με το δυναμικό λέγειν του ενέπνευσε και συνεχίζει, μέχρι και σήμερα (μην ξεχνάμε και την κοματάρα των Legion 88), να εμπνέει γαλλόφωνους εθνικοσοσιαλιστές, και εθνικοσοσιαλιστές παγκοσμίως, ακόμη. Ο δε Dirlewanger ήταν από τους πιο αδίστακτους και αμείλικτους "εκτελεστές" των SS και με την βοήθεια του η Πολωνία έγινε σημαντικό μέρος όπου το μεγάλο έργο της Τελικής Λύσης κατάφερε να έρθει εις πέρας. Επίσης ο μύθος που τον περιτριγυρίζει ακόμα και σήμερα κάνει τον ελαφρόμυαλο κόσμο να τρέμει, και αν υπάρχει κάτι που αγαπάω πολύ είναι να βλέπω τον εχθρό μας να μας φοβάται. Άλλες προσωπικότητες που θαυμάζουμε είναι ο Rudolf Hess, ένας μάρτυρας του Εθνικοσοσιαλισμού, που έμεινε πιστός στις ιδέες του ως το τέλος, αλλα και γενικότερα όλους τους Εθνικοσοσιαλιστές επαναστάτες που πολέμησαν και πέθαναν για την λευκή Ευρώπη. Τέλος, ας μην ξεχνάμε και εμβληματικές προσωπικότητες της Ελληνικής ιστορίας, όπως τον Μέγα Αλέξανδρο που έσπειρε το φως του Ελληνισμού στα πέρατα του τοτε κόσμου, τον Παύλο Μελά που αγωνίστηκε για την Μακεδονία, τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή που πρωτοστάτησε στην δράση της ΕΟΚΑ για την ένωση με τη μητέρα Ελλάδα, τον Γέρο του Μοριά, τον "Τουρκοφάγο" Νικηταρά και όλους τους αγωνιστές του '21 που μας αποτίναξαν από τον οθωμανικό ζυγό. Θαυμάζουμε κάθε Έλληνα που πολέμησε και έδωσε τη ζωή του για την πατρίδα.

Ακολουθείτε κάποιο άθλημα όπως το ποδόσφαιρο; Η άποψη σας για τον χουλιγκανισμό;

Το ποδόσφαιρο κατα την άποψη μας δυστυχώς έχει εκφυλιστεί, έχει πάψει εδώ και καιρό να προωθεί την ευγενή άμιλλα και τον αθλητισμό, και μεσα του έχουν εμπλακεί συμφέροντα, οικονομικά κυρίως. Με τις ομάδες να έχουν καταντήσει επιχειρήσεις, με τους προέδρους να το βλέπουν σαν μπίζνα, έχει χαθεί ο αγνός οπαδισμός, που φαίνεται να επιβιώνει μονάχα στις μικρότερες τοπικές ομάδες. Για εμάς ο χουλιγκανισμός όταν στερείται ιδεολογίας, είναι κενός νοήματος. Το να επιτεθεί Έλληνας σε άλλο Έλληνα απλά και μόνο επειδή υποστηρίζει μια διαφορετική ομάδα, δεν αποτελεί παρά ηλιθιότητα. Ένας αληθινός οπαδός θα πρέπει να είναι και ιδεολογικά καταρτισμένος. Λαμπρό παράδειγμα αποτελούν οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ, αλλά και ultras ομάδων του εξωτερικού όπως Dynamo Kiev, Lazio, Hellas Verona. Πιστεύουμε ότι η κερκίδα, όπως και η μουσική μας είναι ένα αποτελεσματικό μέσο προπαγάνδας, ένα μέρος όπου μπορούμε να περάσουμε μηνύματα και να προσεγγίσουμε τη νεολαία.

Μουσικό top ten; Καλύτερες R.A.C φωνές παγκοσμίως;

Έχω αρκετές αγαπημένες μπάντες, έτσι η κατάταξή τους θα είναι δύσκολη, πάντως αυτή που μου έρχεται τώρα στο νου είναι:

1.Landser (έχω γενικότερα μία ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτήν την μπάντα), 2.Bound for Glory, 3.Bully Boys, 4.No Remorse, 5.Skrewdriver, 6.Aggravated Assault, 7.Race War, 8.No Surrender, 9.Defamation, 10.People Haters.

Τώρα για τις καλύτερες R.A.C φωνές θα έλεγα Scott Lessig (Bully Boys), Lunikoff (Landser), Ian Stuart (Skrewdriver), Thomas B.(Dirlewagner), Shawn Sugg (Max Resist). Σίγουρα μου διαφεύγουν αρκετοί τραγουδιστές αλλά μπορώ να πω αυτοί είναι από τους αγαπημένους μου.

Τι ετοιμάζετε για το μέλλον; Πόσα τραγούδια έχετε μέχρι τώρα; Θα έχετε και αγγλόφωνα κομμάτια;

Πρόσφατα βγάλαμε το πρώτο μας Live cdr με τίτλο “Live in AtheNS” που περιέχει όλα τα κομμάτια που παίξαμε στην συναυλία. Στο μέλλον θα κυκλοφορήσουμε κάποιο ολοκληρωμένο cd αλλά αυτό αργεί ακόμα. Επίσης θα πάρουμε μέρος με 3 κομμάτια στην συλλογή “Hellas Skins Volume 2” η οποία θα κυκλοφορήσει αρχές του Μαρτίου. Προς το παρόν έχουμε έτοιμα 7 τραγούδια εκ των οποίων τα 4 παίξαμε στο Live. Τα κομμάτια μας προσπαθούμε να έχουν αφενός ελληνικό στίχο έτσι ώστε να μπορεί να πάρει κατευθείαν το μήνυμα το ελληνικό κοινό, αλλά αφετέρου έχουμε γράψει και αρκετούς στίχους στα αγγλικά ώστε να προσεγγίσουμε και τους συναγωνιστές μας στο εξωτερικό. Είναι σημαντικό μία μπάντα να έχει αρκετούς στίχους στην γλώσσα της αλλά φυσικά τα αγγλικά κομμάτια είναι εξίσου σημαντικά.

Ευχαριστούμε για το χρόνο σας! Τελευταία λόγια δικά σας.

Ευχαριστούμε πολύ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις. Η φλόγα έχει ανάψει, οι εχθροί μας αποδυναμώνονται μέρα με τη μέρα ενώ εμείς όλο ανεβαίνουμε. Είμαστε εθνικοσοσιαλιστές skinheads ταγμένοι στην ιδέα τους αγώνα και δεν θα αλλάξουμε ποτέ για τίποτα και κανέναν, καλύτερα στο περιθώριο παρά στην σάπια κοινωνία τους. R.A.C is not dead!

12/02/25

1-2-2025 Ανταπόκριση από την συναυλία των Αυτόνομων Εθνικιστών Αθήνας

Το 2025 μπήκε με θετική ενέργεια αφού εκτός από τις αρκετές αυτόνομες εθνικιστικές δράσεις στους δρόμους, τις μουσικές και ιστορικό-ιδεολογικές εκπομπές και τις εκδόσεις περιοδικών και βιβλίων, είχαμε επιτέλους ξανά μια από τις ομορφότερες και δυναμικότερες συναυλίες! Στην βρώμικη και παρακμιακή πρωτεύουσα του τουρκοτσιφτετελιού και της τραπ, ακούστηκε ξανά ο εθνικο-επαναστατικός ροκ και φολκ ήχος, που δημιουργεί ανακατωσούρα στους νεοταξίτες, τους προδότες αλλά και τους απαθείς καναπεδολάγνους! Υπαίτιοι, οι αυτόνομοι εθνικιστές νεολαίοι της Αθήνας! Δράστες, οι (κατά σειρά εμφανίσεως): Strikeforce Hellas, Κ. Στυλιανού, Skumshot και Der Sturmer.

Από νωρίς το απόγευμα, μουσική, μπύρες, πηγαδάκια και ευχάριστες συναντήσεις παλαιών και νέων συντρόφων και όλα σε πνεύμα ενότητας που αποτελεί και το σημαντικότερο! Ο αριθμός μεταξύ 250-300 ατόμων που στήριξαν και έδωσαν το παρών. Ενδιαφέρον υλικό σε πάγκο από πολλές διαφορετικές πηγές, όπως cd / βινύλια, μπλούζες, βιβλία, περιοδικά και αυτοκόλλητα.

Πρώτοι στη σκηνή το νέο αίμα της Ελληνικής μουσικής σκηνής, οι Strikeforce Hellas. Παρόλο που λόγω κάποιων προβλημάτων παίξανε χωρίς μπάσο, ο ήχος τους ήταν γεμάτος και οι τρείς 'πιτσιρικάδες' μας αφήσανε με ένα μόνιμο χαμόγελο και τις καλύτερες εντυπώσεις! Νεύρο, πάθος και θράσος και προσωπικά πιστεύω η φλόγα της βραδιάς! Τα παιδιά παίξανε αρκετές διασκευές αλλά και δικά τους τραγούδια: 'Angry & White', 'Εναντιον Όλων' (όχι των Ολική Κάθαρση, απλώς συνώνυμο), 'Pulling On The Boots' (την Ελληνική έκδοση των Th.Re.At και Hellenic Stompers), 'Shaven Terror', 'Skinhead Επανάσταση' (μουσική 'Deutsche Wut' από Landser), 'Ελληνικά SS' (Hellenic Stompers) και 'Παππούς 88' (No Surrender). Θεώρησα πιο πιασάρικο το 'Angry & White' αλλά γενικά παρόλο που ήταν το πρώτο τους Live, ήταν πάρα πολύ καλοί και ξεψαρωμένοι. To pogo έπεσε σύννεφο και γενικά σε ολόκληρη την συναυλία ο κόσμος χόρευε και ήταν θετικός απέναντι σε όλους τους επί σκηνής, πράγμα που κάνει και τον καθένα που παίζει να αποδίδει καλύτερα.

Οι τόνοι χαμηλώνουν και την σκυτάλη παίρνει ο αγαπημένος Κύπριος Κ. Στυλιανού. Με την κλασσική του κιθάρα και τα άρτια φωνητικά του, γέμισε τον χώρο με νοσταλγικούς, αλυτρωτικούς και ηρωικούς ήχους σε φολκ και μπαλάντα μουσικό ύφος. Έπαιξε τα: 'Μια Μέρα', 'Μαύρο Πουκάμισο', 'Λευκωσία - Μπέλφαστ', 'Οδικός Κώδικας', Η Επανάσταση Μας Θα Ζεί Για Πάντα' (διασκευή από τους Ιταλούς Intolleranza το οποίο έχουν διασκευάσει και οι Straightline), 'Απορώ Μακεδονία' (Παραδοσιακό διασκευή), 'Εαρινό', 'Είμαι Η Οργή Σου', 'Ένα Μικρό Παιδί' (στίχοι του Στυλιανού, βασισμένο στη γνωστή μελωδία), 'Ίτε', 'Πατρώα Γη', 'Σαλπάραμε'. Φυσικά καθ' όλη την διάρκεια ο κόσμος τραγουδούσε μαζί με τον συνθέτη και υπήρχε δυνατός παλμός!

Η ώρα έφτασε για τους Skumshot που μαζί με τους Defender αντιπροσωπεύουν επάξια την ελληνική σκηνή στο εξωτερικό με συχνές τους ζωντανές εμφανίσεις σε άλλες χώρες. Έμπειροι πλέον και με χαρακτηριστικό αυτή τη φορά ότι παίξανε χωρίς μπάσο αλλά με δύο κιθάρες κι έτσι ο ήχος τους όχι μόνο δεν υστερούσε αλλά εμπλουτίστηκε για τα καλά. Παίξανε τα: 'This Is Punkrock Not Poetry', 'Democracy', 'Σήκω & Πολέμα', 'Life's A Bitch', 'Told You So', 'Δικαιοσύνη' (Stavroforia), 'Last Stand', 'Στα Μονοπάτια Των Ηρώων' (Koi!mpresser),'Trust No One', 'Αθάνατη Ελλάς', 'Daddy', 'Ψηλά Στο Μέτωπο' (Boiling Blood), 'Ελλάς Ή Τέφρα' (Defamation), 'Reset'. Γενικότερα η μπάντα έχει εμπλουτίσει τον ήχο της και βάζει αρκετά διαφορετικά μουσικά στοιχεία πλέον και αυτό τους κάνει τεχνικούς. Καλή συνέχεια στα παιδιά λοιπόν!

Τελευταίοι στη σκηνή οι παλαίμαχοι Der Sturmer αν και άτυχοι, αφού αναγκάστηκαν να μειώσουν κατά πολύ το σετ τους ώστε να σταματήσει η συναυλία έως την επιτρεπόμενη ώρα (υποτιθέμενη ηχορύπανση....A.C.A.B). Έτσι με τα πολλά έπαιξαν έξι τραγούδια: 'Μεγάλη Ελλάς', 'Der Marsch Der Hitler Jugend' (ύμνος από το νέο επερχόμενο άλμπουμ τους!), 'The Hammer Falls On Zion', 'When Totenkopf Rises', 'Iron Will & Discipline' και το μόνο κλασσικό NSBM από αυτά που προλάβανε να παίξουνε, το ομώνυμο 'Der Stürmer'. Όπως καταλάβατε, οι σύντροφοι είχαν ετοιμάσει ένα πιο R.A.C playlist με τις πιο 'χαλαρές' συνθέσεις τους αν και όπως ανέφερα δεν παίχτηκαν όλα. Φυσικά δεν έλειψε ο φόρος τιμής προς τον αδικοχαμένο κιθαρίστα και ιδρυτικό μέλος τους, Ισίδωρο από όλους μας! Παίξανε λοιπόν με τον νέο τους κιθαρίστα, τον Φιλανδό drummer τους και υποστηρίχτηκαν από τον κιθαρίστα των Skumshot στο μπάσο. Πιστεύω ότι είχανε τον πιο ωραίο ήχο στη συναυλία και έτσι δέχτηκαν κι αυτοί την θετική ανταπόκριση και τον χορό από τον κόσμο.